ทุกวันที่คุณแม่ไปส่งลูกที่โรงเรียนอนุบาลหรือเนอร์สเซอรี่ คงมีโอกาสได้เห็นเด็ก ๆ มีพฤติกรรมเลียนแบบละครเพิ่มมากขึ้น และกระแสข่าวที่มีให้เห็นบ่อยครั้ง เช่น เด็กหญิงเลียนแบบฉากหนึ่งในละครจนถึงแก่ชีวิต เป็นเหตุการณ์ที่ญาติมิตรและคนในสังคมไม่ต้องการให้เกิดขึ้น เพราะเหตุใดเด็ก ๆ จึงเกิดพฤติกรรมเลียนแบบจากสื่อมากขึ้น และไม่มีหน่วยงานใดที่ห้ามปรามได้หรือ แบบนี้รายการโทรทัศน์ต่าง ๆ จะสามารถให้เด็กรับชมได้หรือไม่
พฤติกรรมเลียนแบบของเด็กเริ่มตั้งแต่อายุ 2 ขวบ เพราะความไม่คุ้นเคยกับการเล่นเป็นกลุ่มหรือเล่นกับเพื่อน ทำให้เด็กสามารถลอกเลียนพฤติกรรมที่พบเห็นได้ หากว่าเด็กวัยเดียวกันเลียนแบบพฤติกรรมมากขึ้น โอกาสที่เด็กคนอื่นจะเลียนแบบพฤติกรรมก็มีมากขึ้นเช่นกัน หรือเด็กที่เต้นตามรายการโทรทัศน์ มิวสิควีดีโอต่าง ๆ เกิดจากพฤติกรรมเลียนแบบเช่นกัน และเป็นส่วนหนึ่งของการอยากถูกชื่นชมจากสังคม พวกเด็ก ๆ มีความคิดที่ว่าการที่ผู้ปกครองสนใจสิ่งใด เด็กจะเลียนแบบเพื่อถูกชื่นชมจากครอบครัว เห็นได้จากสังคมชนบทที่เลี้ยงลูกด้วยโทรทัศน์ เด็กจะเกิดพฤติกรรมเลียนแบบ เมื่อเกิดเสียงเชียร์จากคนรอบข้าง การเลียนแบบของเด็กก็จะเริ่มหนักขึ้น
ปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ มีสาเหตุจากครอบครัวขาดการให้ความสนใจและพร่ำสอนอย่างเหมาะสม ซึ่งเด็กตามเมืองหลวงหรือในตัวเมืองต่าง ๆ อาจพบเห็นได้ไม่บ่อย แต่เด็กชนบทที่ครอบครัวหาเช้ากินค่ำอาจไม่มีเวลามากพอที่จะสอนลูก แม้จะมีหน่วยงานให้เรทรายการโทรทัศน์แล้ว แต่ผลที่ได้รับถือว่าไม่ประสบความสำเร็จเท่าไรนัก เพราะขาดการให้ความร่วมมือ
จึงมีการเตือนว่า การเลี้ยงลูกด้วยโทรทัศน์ไม่ใช่หนทางที่ดี แต่ถ้าลูกต้องการดูจริงๆ คุณควรร่วมรับชมไปพร้อมกับลูกๆ เพราะเมื่อลูกเกิดความสงสัยก็จะได้ตอบและให้เหตุผลอย่างเหมาะสม เมื่อลูกต้องการทำตามสิ่งที่เห็น อาทิ ร้องเพลง, เต้น อย่างจริงจัง คุณพ่อคุณแม่ลองให้เขาได้เรียนรู้อย่างถูกต้อง ส่วนละครนั้นถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ควรให้เขาดูดีกว่า หรืออย่างน้อยคุณพ่อคุณแม่ต้องอยู่ใกล้ๆ เป็นผู้ที่คอยบอกและสอนในสิ่งที่เหมาะสมให้กับลูก
จาก : แม่รักลูก Photo Credit : drop.ndtv.com