คุณพ่อคุณแม่หลายท่านคงเป็นกังวลที่ลูกของตัวเองทานอาหารยากหรือไม่ทานอาหารจะทำอย่างไรดี? ไม่ต้องตกใจไปเพราะอาการเหล่านี้ถือเป็นเรื่องปกติที่มักพบบ่อยของเด็ก ในขั้นแรกให้คุณแม่สำรวจเมนูอาหารก่อนว่าเป็นเมนูเดิม ๆ ซ้ำ ๆ หรือไม่ จริงอยู่ในเมนูอาหารที่คุณแม่ทำอาจจะมีคุณค่าทางโภชนาการ แต่ถ้าเด็กไม่ยอมรับประทานก็ไม่มีประโยชน์อะไร ลองสับเปลี่ยนเมนูอาหารในแต่ละวันไม่ให้ซ้ำกันเพื่อให้เขาตื่นเต้นและรอคอยทานอาหารอร่อยๆ
ซึ่งความอยากทานอาหารของเด็กนั้นไม่ได้แตกต่างจากผู้ใหญ่เลย บางมื้อทานได้เยอะแต่บางมื้อก็ไม่อยากทาน เด็กเองก็เช่นกัน หากเขาทานได้น้อยก็ไม่ต้องบีบบังคับ ให้เขาทานตามจำนวนที่เขาต้องการ จากนั้นหากิจกรรมอะไรให้เขาเล่นเพื่อให้ร่างกายเผาผลาญอาหาร เมื่อเขารู้สึกหิวเขาจะร้องขออาหารจากคุณพ่อคุณแม่อีกครั้งอย่างแน่นอน..
กิจกรรมในชีวิตประจำวันก็ไม่ควรมองข้าม การให้เด็กกินแล้วนอน นอนแล้วกิน ไม่ได้ทำกิจกรรมอะไร ทำให้เขาไม่รู้สึกหิว จึงไม่รับประทานอาหาร ดังนั้นเมื่อลูกน้อยรับประทานอาหารแล้ว ให้ทิ้งระยะเวลาสักพักก็ให้เขาเล่นกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อให้ร่างกายได้ใช้พลังงาน เขาจะรู้สึกเหนื่อยและหิวจะทำให้รับประทานอาหารได้มากขึ้น หากเด็กมีอาการเจ็บป่วยหรือไม่สบายก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เด็กทานอาหารได้น้อยลง เมื่อเขาหายดีแล้วเขาก็จะกลับมารับประทานอาหารได้ตามจำนวนปกติ
การที่เด็กเกิดความรู้สึกไม่อยากรับประทานอาหารถือเป็นเรื่องปกติ ผู้ปกครองไม่ควรดุด่าว่ากล่าวหรือบังคับขู่เข็ญ เพียงแต่เฝ้าสังเกตและลองเปลี่ยนเมนูอาหารไม่ให้ซ้ำกัน เฝ้าสังเกตอาหารที่เขาชอบและไม่ชอบ และตักอาหารให้เขาทานด้วยจำนวนที่น้อยกว่าเดิม เมื่อหมดแล้วถึงเติมให้ใหม่ เด็กในวัย 1 ขวบถึง 3 ขวบ จะมีลักษณะดื้อรั้น ชอบทำนู่นนี่นั่นด้วยตนเอง การที่เราคะยั้นคะยอหรือบีบบังคับจะทำให้เขาเกิดอาการต่อต้านและทำสิ่งตรงข้าม ยิ่งบังคับมากยิ่งต่อต้านมาก เด็กบางคนต่อต้านหนักจนทำให้ร่างกายเกิดการต่อต้านอาหารโดยอัตโนมัติทำให้อาเจียนอาหารออกมา เมื่อเด็กเกิดอาการแบบนี้คนที่กลุ้มใจก็หนีไม่พ้นคุณพ่อคุณแม่อยู่ดี ดังนั้นหากเราหาวิธีป้องกันเอาไว้ก่อนมักจะเกิดผลดีที่สุด
จาก : แม่รักลูก Photo Credit : picturesofbabies.net